ورزش های عملکردی در ورزش
یکی از پرطرفدار ترین روش های تمرینی که در ۲۵ سال اخیر مطرح شده است، تمرینات عملکردی (Functional training) است. طبق تعریف جهانی پذیرفته شده است که این تمرینات قدرت اختصاصی عملکردی یک فعالیت مشخص را بهبود می بخشد. مفهوم تمرینات عملکردی در صنعت فیتنس و در بین افرادی که به دنبال قدرت و بدنسازی ورزشکاران هستند، در طول سالها متغیر بوده است. در واقع واژه “عملکردی” به تمرینی ارجاع داده می شود که تکمیل کننده هدف یا عملکرد باشد. بنابراین تمرینات عملکردی در واقع شامل اجرای تمرینات ویژه ای است که باعث پیشرفت مثبت و یا فایده ای برای فیتنس و نیز اجرای تکالیف روزانه اشخاص، حرفه و یا ورزش آن هاست و همچنین جنبه پیشگیری از آسیب داشته باشد. لذا توجه به این تمرینات امروزه در کانون توجه ورزش درمانگران و مربیان قرار گرفته است و در این کارگاه تلاش می شود که شرکت کنندگان به صورت تئوری و عملی به روش های طراحی و تجویز تمرینات عملکردی-شناختی آشنا شوند.
ضرورت:
تمرینات عملکردی مفهومی است که عموما برای تجهیزات و روش های تمرینی به کار گرفته می شود اما در حقیقت افرادی که از آن استفاده می کنند درک روشنی نسبت به معنی واقعی آن ندارند زیرا مانند همه جنبه های رشدی و رفتاری انسانها، عملکرد جسمی نیز دارای پایه های چند بعدی زیست-روانی-اجتماعی است و کمتر دیده شده است که در منابع مرتبط با تمرینات عملکردی، به همه این جنبه ها به طور مجزا توجه شده باشد.
تمرینات عملکردی منطبق با اصل ویزگی تمرین است و در واقع ورزشکار برای آنچه آماده می شود که در ورزش یا عملکرد روزانه خود به آن نیاز دارد. مثلا تمرین ددلیفت می تواند توانایی یک ورزشکار را برای لیفت اشیاء بهبود بخشد اما احتمالا نقش کمی برای بهبود عملکرد یک فوتبالیست و یا بسکتبالیست خواهد داشت. بنابراین در این کارگاه به دنبال دریافت این موضوع هستیم که چگونه می توان هنگام انتخاب حرکات تمرینی، تجهیزات و یا روش های تمرینی برای ورزشکاران فوتبال به نحوی عمل کرد که تمرینات علاوه بر فراگیر بودن و دربر گرفتن عوامل شناختی ورزشکاران، باعث بهبود همزمان عملکرد ورزشی و همچنین کاهش میزان آسیب پذیری ورزشکاران شود.