ارزیابی و درمان کمردرد به روش سهرمن
این فیلم حاصل وبینار مشترک و ارائه اقای دکتر میثم صادقی ثانی، دکتر افشین آقازاده و دکتر رحان شیخ حسینی می باشد.
با توجه به مطالعات انجام شده می توان گفت که تمرین درمانی برای درمان کمردرد موثر می باشد. ولی تمرین خاصی برای زیر مجموعه های بیماران مبتلا به کمردرد مزمن بصورت اختصاصی مشخص نیست و نیاز به تحقیقات بیشتری در این زمینه است.
تعدادی از نویسندگان اشاره کرده اند که علت نبود شواهد از حمایت یک نوع مداخله فقدان سیستم تقسیم بندی مناسب برای کمردرد می باشد تا براساس آن گروه های همگن از یک نوع در بیماران مبتلا به کمردرد مزمن مشخص شود و براساس آن درمان صورت گیرد. یکی از انواع سیستم های تقسیم بندی سیستم اختلال الگوی حرکتی گزارش شده است.
این سیستم توسط سهرمن تجویز شده است. گزارش شده است که در بیماران مبتلا به کمردرد مزمن اختلال در فعالیت عضلات تنه، ایمبالانس بین گروه های عضلانی، اختلالات پاسچرال و به هم خوردن الگوهای حرکتی به فراوانی دیده می شود.
کنترل حرکت در ناحیه کمری لگنی می تواند باعث بهبود ثبات ناحیه کمری لگنی شده و بعنوان یک جزء ضروری از درمان کمردرد در نظر گرفته شود. که این مسئله اتخاذ درمان مناسبی در جهت کاهش ایمبالانس عضلانی و ثبات پاسچر را می طلبد.
از طرفی تنوع زیاد بین گروههای مختلف کمردرد منجر به تنوع درمان بالینی شده است. که این امر نیاز به بیان سیستم های تقسیم بندی بوده که در ۲ دهه گذشته به آنها اشاره خاصی شده است. یکی از این سیستم های تقسیم بندی که توسط سهرمن تجویز شده تحت عنوان سیستم تقسیم بندی اختلال الگو های حرکتی گزارش می شود.
بر این اساس تقسیم بیماران باید در زیر مجموعه های همگن متناسب با علایم آنها برای درمان بهترکمردرد صورت گیرد. سیستم تقسیم بندی در جهت تشخیص نوع اختلال حرکتی بیمار و کمک به درمان مناسب تجویز شده است. با توجه به این سیستم، بیماران در یکی از گروههای اختلال حرکتی زیر شامل:
Rotation- extension, Extension, Rotation, Rotation-flexion and Flexion قرار می گیرند که از بین این ۵ گروه سندرم حرکتی Rotation-extension از شیوع بیشتری برخوردار است
ارزیابی و درمان کمردرد به روش سهرمن