مدل کینزیوپاتولوژی سهرمن ۱

در این دیدگاه به سیستم حرکتی که نتیجه فعالیت هماهنگ عضلات آنتاگونیست و سینرجیست است، توجه شده است و اهمیت بسیاری در انجام حرکات متعادل و دقیق دارد. تصور عام بر این است که اختلال حرکتی (Movement Impairment) نتیجه یک اتفاق پاتولوژیک است، به عنوان مثال اختلال حرکت به دنبال التهاب و یا بیماری اتفاق می افتد.

ولی در مدل شرلی سهرمن به این نکته توجه می شود که حرکت هایی که در طی فعالیت های روزانه انجام می شود می تواند باعث اختلال شده و منجر به بروز شرایط پاتولوژی مانند التهاب و اختلال در وضعیت و اختلال در الگوی حرکتی شود. در واقع حرکت و فعالیت های روزمره می تواند عاملی برای بروز ابنورمالیتی باشد. در نتیجه مدل متفاوتی جهت مشخص کردن نقش حرکت در تولید ابنورمالیتی ها و اختلال حرکت پیشنهاد شد.

پایه تجربی این مدل، از آنجا مطرح شد که در مواردی مشاهده می شود که حرکات تکراری، وضعیت های نامناسب، وضعیت مناسب اما طولانی مدت و وضعیت های ناآگاهانه می تواند بافت های عصبی و عضلانی – اسکلتی را متاثر کند. از آنجایی که در مدل های مکانیکی حرکت و حفظ وضعیت حاصل اعمال و تعامل نیروهای خارجی و داخلی است.

بنابراین در مدل های مکانیکی به حفظ مناسب وضعیت و انجام درست و دقیق حرکت آنقدر تاکید شده است که علم Tribology به مطالعه فاکتورهای دخیل در انجام حرکت اختصاص داده شده است. در این مدل عنوان شده است که کیفیت مناسب حرکت به زمان درست انجام حرکت و میزان مشارکت دقیق عضلات بستگی دارد.

در صورت بروز اختلال در انجام درست حرکت اتفاق افتد و اختلال حرکتی (Movement Impairment) از طریق تست کردن حرکت شناسایی نشود، هر روز حرکت و حتی ورزش می تواند الگوی غالب غیر نرمال را ایجاد نماید و حتی آنرا گسترش دهد. بنابراین جهت جلوگیری از سیکل ایجاد شده، اصلاح الگوی حرکتی غیرنرمال توصیه می شود.

اصلاح اختلال حرکتی ایجاد شده باعث به کارگیری دوباره الگوی حرکتی صحیح و فعالیت مناسب گروه های عضلانی می شود. سهرمن در دیدگاهش مدل کینزیوپاتولوژیک را ارائه کرده است و در آن به مطالعه اختلالات حرکتی توجه می کند و علت اولیه درد مکانیکال را حرکت هایی می داند که از استانداردهای کنیزیولوژیکال نرمال منحرف می شوند رویکرد (MSI) Movement System Impairment در تشخیص درد بیش از اینکه روی مشکلات دیسک، عضله، حتی یک مفصل تمرکز کند، رویکردی همه جانبه و کامل نسبت به بدن و برنامه روزانه دارد.

این رویکرد عنوان می کند که درد همراه با از دست رفتن حرکت صحیح بروز می کند، چون حرکت غیر ایده آل به طور مکانیکی از طریق اعمال ضربه های کوچک (Microtrauma) و تجمع ضربه های کوچک و گاهی از طریق اعمال ضربه های بزرگ (Macrotrauma) به بافت ها آسیب می رساند.

اختلال الگوی حرکتی که با گذشت زمان اتفاق می افتد، بر میزان طول، قدرت و سفتی عضلات تاثیر می گذارد، که آن نیز به نوبه خود الگوی حرکت مفاصل، عضلات اطراف و تعامل مفاصل را تحت تاثیر قرار می دهد. این الگوهای غلط حرکتی اغلب همراه با عادت های کاری روزانه، فعالیت های تفریحی و ورزشی، انجام حرکات ساده اما تکراری یا با نگهداشتن طولانی مدت یک وضعیت نیز ایجاد می شو.

مدل کینزیوپاتولوژی سهرمن